می رود از یاد

داراب ۲۲ اردیبهشت ۸۴

این دل دیـوانه ی من مــــی رود از یاد
عاشق آشفته سخن مـــی رود از یاد
من بُدم و سبزی و باغ و چمـن و تــــو
این گل و آن باغ و چمن می رود از یاد
کـــــاج قدیــــــمی و تــو و باغ معـــــطر
یاد من و کاج کهـــــن می رود از یـــــاد
تــن به فـــــدای تو کنم یــــــار وفـــــادار
تن که شود گور و کفن می رود از یـــاد
خانه چو کرده است عدو در وطــــن من
خانه و هم مـــام وطن مــــی رود از یاد
زخـــــم شــدم ذره شدم روز اســـــارت
زخم تن و دست و بدن مــــی رود از یاد
ناله مکن ای دل غمگـــــین به اســــارت
ناله ی جانسوز محــن می رود از یـــــاد
پیروهـــــــن روز اســـــارت چو بپوشـــــم

بوی خوش مشک ختن می رود از یــــاد

پر بسته فتاده ست به زنــــدان مجــــرد

زندانی بی دست و دهن مـی رود از یاد