**می آیی و مهتاب و گل زیر چنارم آمده**
داراب 26 بهمن 1398
امـــشب چـــرا یادت به یـــاد روزگـــارم آمـــده
چـــشمت برای یـــاری چـــشم انـــتظارم آمـــده
دســتم بگــیر ای مهـــربان تا پای تــنهایی رسان
باقـــی راه مـــ«انده را طـــاقـــت کـــنارم آمـــده
وقـــتی تــو می آیی زمین پر می شود از آفـــرین
صـــد آفرین بر بودنت امـــشب به کـــارم آمده
با کــارزار مــن زمــین پیدا کند نـــقش جـــبین
صـــد کـــاروان آخــــرت در انـــتـــظارم آمـــده
امـــروز اگر بر ما رود شـــاید که فـــردا دیر بود
اســـم تو با جـــان کـــندنم روی لـــبانم آمـــده
هم کــاروانی های من با دســـت پر رفتند و من
دســـت تهی هـــمراه مـــن با کـــاروانم آمـــده
در ســـایه امـــید تو ســبز است شــاخه بید تو
بیـــدی کـــه با باد صـــبا بر ســـایه سارم آمده
قـــدری بـــمان قدری برو اندازه گــردد بودنت
می آیــــی و مــــهتاب و گـــل زیر چــــنارم آمده
من شاعر شوریده ام شوری به شب پوشیده ام
بـــا یـــاد تـــو در خـــاطرم شــــعر روانم آمــده
از فتاح بحرانی
http://fbahrani.blogsky.com