یاد قامت بلند خدا

** یاد قامت بلند خدا **

غروب نمناک و غمناک 26 مرداد 96 تهران


خـــــــوب بود اگـر می پــذیرفتـم

هــــــــر چه در آثار خــــود گـفتم

خــوب بود اگر مردمــــی بــــودم

بیـن گندم زار گـــندمی بــــودم

خوب بود اگر اسم من نمـی بردی

نــــان تــــنهاییم نمــــی خــوردی

یادگـاری که بـود قســـــمت مــن

شاعــــری گشتـه عصــــمت مــن

اسم من روی شاخه های درخــت

مانده یادگـار روزهایـی ســــــخت

مادرم رفت و عکس من را بـــــرد

 تا که تنها نبــــاشد آنــرا خـــــورد

یـاد بینــــــــاییم کـه تــــــنها بـود

یـاد رســــــواییم کـه شیـــدا بـود

یاد آن کــــسی را که مالـــم خورد 

یـک کفن با خـــــــودش ز دنیا برد

یـــــــاد آوارگـــــــی بیـــجـایــــــم

گـــــل زده دســـت ها و هم پایـم

یـاد شـــادی که می ســرودم مـن

یاد اشــــکــی که می ربـــودم من

یــــاد قـــــامت بـــــــلند خـــــــدا

یــــاد آزار بــــــی گـزنـد خـــــــدا

آفرینـــــش به نام ســـــلام کـنـم

درس بــــیهودگــــی تـــمام کــنم


از فتاح بحرانی

http://fbahrani.blogsky.com