داراب اول شهریور ماه ۱۳۸۴
هیچ کس نیست که تنــــــهایی من بار کند
بخت خوابیــــــده ی من زنــــــده و بیدار کند
آفــت عشـــــق به سر دارم و دانــــــم روزی
بکُــــــشد عقل مــن و حاشــــــه و انکار کند
خفته بر ســــایه ی دیوار تو , شــــــاید روزی
نــــــظرت رحــــم به آن سایه ی دیوار کنـــــد
کــردم ایثار و زدم پـــــای به هـــــر بود و نبود
کیست دل زنده کــه تا این هــــــمه ایثار کند
گــریه ها کــــــرده به دنیال سیـــــه روزی من
هرکــه با چهــــره ی آفت زده دیــــــدار کنـــــد
ندهـــد لذت صــــد عافیت از دســــت بـــــرون
هرکه را عشق تو در بســـتر و بیمــــار کنـــــد
عاقبت سنجی من شهره ی آفاق شده است
عاقل آن اسـت که اندیشــه به هــــر کار کنـــد
حاکم شــرع زمــــان را ســـــر من داد به بــــاد
سر هر کــــس که بخواهـــــد به ســـــر دار کند
فتاح
سهشنبه 1 شهریور 1384 ساعت 01:06 ب.ظ