**اسب هشیاری ما**
اول بهمن ماه ١٣٨٢ در داراب
مــا بر آنیم که آشفــــــــته تر از این باشــــــــیم
مـــورد کیــــــــنه ی دینداری بی دیـــــن باشیم
مــــــــی فروشیم کتاب و قلم و دفتر خــــــویش
تا به درویشی عـــــــزلت زده تامـــــــین باشیم
تـــــمر تمــــکین زده ایـــــام بـــــه پـــــرونده ما
صـــــادق و ثابت و هـــــشیار به تــمکین باشیم
داده آوارگی آزادگــــــــــی و جـــــــــــاه و مقام
بهتر آن اســـت که آواره و مســـــــکین باشیم
داد و نـــــــــفرین به زمان نیست سزاوار از ما
اصلح آن است که ما مورد نفـــرین باشیــــــم
چینــــــــی غربــــــــــت تنهایی ما می شــکند
در وطــــــن بوده و یا در خـــــتن چین باشیم
کـــــــینه را جای نشــــد در بر تنـــــــهایی ما
شـــــــرم ما باد اگرجایگه کـــــین باشـــــیم
نـــــوش ما باد به شبــــهای پر از غصه و درد
همـدم زهره و هم صحــــــبت پروین باشیم
اســـــب هــشیاری ما سوی خـــــرد می تازد
روزگاریست که پا بسته ی ایــن زین باشیم
مقصـــد ماست به همراهی انســــان بودن
زرد یا ســــــرخ و یا همره مشــکین باشیم
حـــــکم نامـــردی آن مرد تحــــمل کردیم
داور ثابت و شایـــــسته تمرین باشــــــیم
از فتاح بحرانی
http://fbahrani.blogsky.com