رانش علم و خرد بود که ما را می برد

**رانش علم و خرد بود که ما را می برد**

پردیس - 7 خرداد 1400

یاسمن ! یـــاد تــــو در خــــانه مــن دود کـــند

خـــانه ویــــرانه و از پایــــه به فـــرســـود کند

رانــــش عــــلم و خـــرد بــود که ما را مــی برد

عشــــق تو با دل من هرچــــه که فـــرمود کـند

می تـــــراشم تــــن طــــناز تـــو با شــــعرم من

یادگـــاری اســـت که این طــــالع مـــسعود کند

آتــــشم از تــــب بــــارانی خــــود می ســــوزم

آتــــش شــــعله مــــن تا به ابـــــد دود کــــند

اقــــیانوس ! به دریـــــاچـــه مــــن می خــندی

اقــــیانــــوسیِ مــــن کـــی ســـــفر رود کــــند

مـــقصـدم تا  ابـــدیت به نـــــهانستان اســــت

گــــر بیایی تو خـــدا شــــاهد مقــــصود کــــند

تــــرک کردم هــــمه دنـــیا و به کــنجی رفـــتم

کیست چون من که خودش این همه مطرود کند

بـــوی تنـــدی کـــه خدا داد بـــه اشــعــار مـــن

بـــوی عــــود اســـت خبر از شـــب مــوعود کند

یاســــمن ذکــــر خــــدا کــن و نـــرنجان فـــتاح

هـــرکسی رنـجه کــــند ظلم بـــه مــــعبود کند

از فتاح بحرانی

http://fbahrani.blogsky.com