هزار بار خراب گشته و باز آبادم

** هزار بار خراب گشته و باز آبادم **

22 شهریور 98 داراب

یــــادم کـــنید رفـــیـــقان کـــه هـــمره بــــادم

چـــو اشـــک ناخوشی از دامــن زمـــانه افـــتادم

صــدای صبحت پروین و زهـــره گــوش می دادم

در آن زمان که دروس سیاهچاله درس می دادم

بـــیا بـــه کـهکشــان و تـــو ببین بانــگ فــریادم

که گـــوش خـــدا گــــوش کـــرده هی هی شـادم

شـــناگـــرم به فـــضا و نــــظاره گــــر به زمــــین

ببـــین کـــه در عـــلوم الـــهی چــــقدر اســـتادم

نــــثار ســــاکـــت هــــستی کــــنم تراکــــم خود

تــــمام هــــستی خــــود را بـــه بــــاد مـــی دادم

اســــیر بــــودن خـــویشــــم به گـــرد تــــنهایی

هــــزار بــــار خــــراب گــــشــته و بـــاز آبــــادم

صــــدای رحـــــلت بـــودن هـــــنوز می شــــنوم

کــــه از نــــبــــودن بــــودن هـــــنوز دلـــشادم

خــــرد بـــــه نــــــام خردمــــــند می دهد پندم

که پـــــندها نـــــپذیـــرد نـــــوار فــــــریــــادم

مـرا به دست خـــــرابه ها دهید در خــــرابستان

خـــــرابه بـــــوده که ایـــــن گــــونه کرده آبادم

از فتاح بحرانی

http://fbahrani.blogsky.com