یادت بخیر باد که خیرات می کنی

** یادت بخیر باد که خیرات می کنی **


17 شهریور 96


یــــادت بــــــخیر باد که خــــیرات می کنی

دســــتی به روی زنــــده و امـوات می کنی

با طالبان حـــدیث طالب و طلاب گــــفته ای

دامــــان هـــر دو را ستاره صلوات می کنی

تــــا باز کــــنی چـــــرخ روزگـــــــار فــــلج

یا مــــات می شـــوی خود و یا مات می کنی

پـــایم پر است ز آبله اندر هـــوای دوست

کـــاری کــــجا برای بـستن پاهات مـی کنی

خـــواهی شــــفا ببــــاری بـــه دردمــــند

با درد بی دوای خود که شفاخوات می کنی

با صوت خود به ستاره رسـیدی و می روی

ســاکـت ترین ستاره پر اصـــوات مـی کنی

هـــــیهات گــــــفتی و رفـــــتی ز پیش من

یــــادی به یاد گــــــفتن هــــیهات می کنی

اثــــبات می کــنی که خـــــدا را تو دیده ای

شــاهد بیار بگــــو چگونه تو اثبات می کنی


از فتاح بحرانی

http://fbahrani,.blogsky.com

سرخی به روی شاخه شمشاد می رود

**سرخی به روی شاخه شمشاد می رود**


 جمعه 10 شهریور 96 داراب


شـــــکر خــــــدا که غم  ز دلم شاد می رود

افــــتاده در خـــــرابه و آبـــــــاد مـــــی رود

از طـــــاقتم مـــــپرس که دیـــدم کنار شب

هــــمراه حــــادثه بــــــر بـــــاد مــــــی رود

یــــاد شــــهید کردم و ســــرخی تنم گرفت

ســــرخی بــه روی شاخه شــــمشاد می رود

شــــیرین ز یاد رفته و فرهاد مانــــده است

رازی بـــــرای مانــــدن فــــرهـــــاد می رود

فریاد کردم و کس نیست به فریاد من رسـد

فــــکری کــــنید کـــــه ناله ام از یاد می رود

آزادی ازعـــــزای مـــــن خــــــسته بند بــود

بنـــــدی کـــــه روی پــــــای من آزاد می رود

امـــــروز من بهای خون خـــــودم را گرفته ام

تقـــسیم می کنم به هرکه که دلشاد می رود

دادی کـــــه مـــــن گــــرفته ام از بی عدالتی

با دســـــت بســـــته هـــــمره بیداد می رود


از فتاح بحرانی

http://fbahrani.blogsky.com

یادگاری دارم از روزی که رفتی

**یادگاری دارم از روزی که رفتی**


اول شهریور زیبای 96 داراب


یادگــــــاری دارم از روزی کــــه رفــــــــتی

انتـــــظاری دارم از روزی کـــــه رفــــــــتی

ســــازگاری مـــــی کنم با ســــاز هــــجران

ســـــازگــاری دارم از روزی کــــه رفــــتتی

بیـــــقراری هـــــا قـــــرار برده هـــــرشب

بـــــی قـــــراری دارم از روزی کــه رفــــتی

زاری بــــی حـــــد ســـــرم را زار کـــــــرده

ســــر به زاری دارم از روزی کـــــه رفــــتی

شــــرمسارم من چـرا بی دوســــت مانـــدم

دیدگان شرمــساری دارم از روزی که رفتی

صــــبر کـــــــردم تا بـــــیایی با صـــــبوری

ســــوگـواری دارم از روزی کــــــه رفـــــتی

مــن پیاده تو ســــواره رفته ایم از یـاد دنیا

غــــم ســـــواری دارم از روزی کــــه رفـتی

هــــوش من سرشــار بیهوشی سـت اکنون

هــــوشیـــاری دارم از روزی کــــه رفــــتی

شعر را چون دانه الماس می کارم به روحم

کـــــنده کـــــاری دارم از روزی که رفـــتی

آبیاری می کــــنم از اشـــک دشت سینه را

آبــــیــــاری دارم از روزی کــــــه رفــــــتی


از فتاح بحرانی

http://fbahrani.blogsky.com