شهرها زیر پریشانی آوار من اند

تقدیم به انسانیت زخم خورده از ظلم در سرتاسر دنیا :

**شهرها زیر پریشانی آوار من اند**

غروب روز 8 اردیبهشت 95 داراب

یاد روزی که تو می رفتی از بادیه بر می گشتی

من ســـــحر بودم و تــو دور ســــحر می گشتی

خـــــبر مردن مــــن نیست کــــس ایــنجا ببرد

کـــــاش دنبـــــال من و کشـــف خبر می گشتی

پر پرخــــاش تو مانــــده ست کنــــون روی تنم

در قـــــفس مانـــــده و دنــــباله پـر می گشتی

به شـــــرارم زده ام آتـــــش بی دود به شـــهر

به تماشای خدا بوده و دنــــبال شرر می گشتی

شــــــهرها زیــــــر پریـــــــشانی آوار مــــن اند

شـــــب بـارانی مـــــن بود کـــــه تر می گشتی

شــــــر به پا کرده شررهای شـــــب طـــــوفانم

بـــــی هنر بودم و دنبـــــال هــــــنر می گشتی

می کــــشد نعره ز ســـــــجاده من وقت نــــماز

ظــــلم عریان شده در دست بــــشر می گشتی

جغد بودی تو در این وســـعت دلتـــــنگی خاک

خـــــوبتر بود اگــــر شانه به سر * می گـــشتی

رفـــــته دنبال خـــــدا در پــــــی ویرانی شــهر

قسمت من شده آن لــــــحظه که بر می گشتی

نعره ســــــاکت ســــــجاده مـــــن ماه شـــــنید

قـــــامت ســـــرخ ســـــخن گرد قمر می گشتی

*مراد از شانه به سر مرغ هدهد است

از فتاح بحرانی

http://fbahrani.blogsky.com