با خدا گفتم که صدها گونه آزارم رسید

**با خدا گفتم که صدها گونه آزارم رسید**

11 آبان 97 داراب

بهر دنــیا من کیم کــمتر به فـریادم رسید

داد و فـــریادی نکــردم تا بـه آوارم رسید

چوب دارم شد قلم در رشـته های جان من

گاهگاهی هـم شبی بر رشـــته دارم رسید

تا گرفتارم نخواهم گفت حرف از سرخوشی

سرخوشی نازم که در روز گـــرفتارم رسید

ســـایبانی داشــــتم من در بـــیابان غـــزل

با غـزل گـــفتم غـــمم را تا غزل وارم رسید

شـــادی اینـجا رفـــت و آبادی و آزادی برفت

شــــربتی نو از خــــدا از بهر بیــمارم رسید

نامــه ننوشـــته ای دادم به دســـتان خــدا

با خـــدا گفتم که صدها گونه آزارم رســـید

ســـالها پــــیکار کــــردم با درون خـــام خود

حال هم چون پخته گشتم وقت پیکارم رسید

تا نگــــاهی می کنـــم اوهــــام می بلعـــد مرا

شــــعله از افــــلاک بر بیهوده افکارم رســید

از فتاح بحرانی

http://fbahrani.blogsky.com

سایه نام تو بر باد سوار

** سایه نام تو بر باد سوار **

داراب 7 مهر ماه 1397

می روی و داســـتان تو می مــــاند

نـــــام تــو تا به ابـــــــد می خواند

ســــایه نام تــــو بـــر بــاد ســـوار

اسب طوفان تو تا اوج فلک می راند

از فتاح بحرانی

http://fbahrani.blogsky.com

عجب یادی به دست باد دادی

** عجب یادی به دست باد دادی **

23 مرداد 97 داراب

عـــجب یادی به دســــت باد دادی

بــــرایش عـــقده دل را گـــشادی

تمام کوچه از عــــطر نــــفس هات

معــــطر کــــرده بــــوی نامـــرادی

تو هرشب می روی مـنزل به منزل

صــــدای پــــات می پیچد به وادی

نکردی یادی از مــن عـــصر دلتنگ

که دلــــتنگی کــــند بهر تــو یادی

به دردم خو گــرفتم مـن به غربت

به پــــای درد مـــن کی ایـــستادی

تـــماشــا می کــــنم تنــــهایی ام را

که تــــنهایی تو بــــر من وا نــهادی

سوادم کـــهنه و فرســــوده گشته

به من قدرت دهد این بی ســوادی

شــــبان تــــیره رنـــجی دارم از دل

که بیرون می شــــوم از حــال عادی

از فتاح بحرانی

http://fbahrani.blogsky.com

من اشکار شده ام در هوای شهر

97/04/29   داراب

فتاح بحرانی

آفـــــــت زده است رفیـــقان دیـار من

آبی بـــــریز روی ســـــــر اختــــیار من

زیر چنـــار غربـــت خود خواب رفته ام

یعنی تـــو هم بیا  که بخوابی کنـــار من

در انتــــظار آمدنــــت نالـــــه می کنم

نالان بیــــــا که تازه کنی انتـــــظار من

من بیـــــقرارم از این رفتــــن قــــرار

شایـــــد که باز نبیـــــــنی قــــرار من

من آشـــــکار شده ام در هـــوای شهر

شهــــری که وا نکنــــــد آشکــــار من

صبرم پر است برای نبودن به پیش تو

باریــــک تر بیـــــا که بشویی غبـار من

با شرمســـــاری بســــیار آمـــــدم اما

پرواز می کنـــــد عرق شرمـــــسار من

بر یادگــــــاری خود خـــــط نوشــته ام

تا بنگــــــری جســــــد یادگـــــــار من

در شهر خود غریبم و دولت نمـــی کند

یادی ز غربــــــت شـب زنـــده دار من

با آبـــــشار شعـــــر سرازیـر می شوم

در عمــــق خاک ریــشه دهد آبشار من

من شــــــهریار شــــب شـــعر ناخوشم

فرصت بده که گل کند این شهریار من

www.fbahrani.blogsky.com

کاش تنهایی من بو می کرد

**کاش تنهایی من بو می کرد**

داراب 25 تیر 97

کــــاش تــنهــــایی مـــن بو مــــی کرد

عطر خود در شکم بره ی آهـــو می کرد

مادرم جـــاروی خــــود بر می داشـــت

اشـــک هـــای مــــنو جــــارو می کــرد

از فتاح بحرانی

http://fbahrani.blogsky.com