برجا بمان ای قهرمان جمع سواران می رود

** برجا بمان ای قهرمان جمع سواران می رود **

تهران 13 اسفند 93

تو رفــــتی و همراه تو هــــم باد و باران مـــی رود

جـــــان ســـــخن با جان تو از یاد یاران مــــی رود

دیدم که دستی در جهان از جنس دستان جــوان

یـــــادی به یاد یـــــاری بی یادگــــــاران مــــی رود

آبی که می پاشی بپاش بر روی گل ها واژه باش

آب شــــــراب شـــــعر تو با آبـــــشاران مــــی رود

دنـــــبال روزی ها مـــباش بهر ستم آمــــاده باش

هــــم روزها هــــم روزی ات با روزگـــاران می رود

در فصل صیدی و شکار کــاری به جـــــاندارن مدار

یاد شـــــکار شــــــعر من میل شکاران مــــی رود

در بیشه انبــــوه من گــــل می کــــند اندوه مــــن

شب می پرد از پیش من در بیشه زاران می رود

از هر ســــواری ضربه ای خوردی و برجا مانده ای

بــــرجا بمــان ای قهرمان جـــمع سواران می رود

فرســوده شد زخــم  تنـــم در زیــر تیـــغ آفتــــاب

افســـوس بر بالیـــن من چـتر چنــاران مـــی رود

نگهداری کنم تنهایی ام را

پنج شنبه 11 آذر 93 داراب

**نگهداری کنم تنهایی ام را**

بیــــا من خـــــاطراتت پاک کردم

تو را در داخل خود خـــــاک کردم

برای بوسه از لب های گـــــرمت

هـــمه دندان خود مسواک کردم

نـــیامد گریه دیگر روی چــــشمم

که من از گریه هم امـساک کردم

گرفـــتم دست تو بر ســـینه خود

ز دستت سینه را من چاک کردم

غمم را کـرده ام در شـــعر پنهان

و شعرم با تو من غـــمناک کردم

دلم شک کرد تـو با من بــــمانی

دو صد نفرین بر این شکاک کردم

نــــــم اشکم پریشــــان کرد دنیا

هـــمه روی زمــــین نمناک کردم

زمــــین کـــر شد ز فریاد و فغانم

به فـــریاد و فغـــان افلاک کـــردم

کشتـیده تاک در بر چون صــــنوبر

حــــلالم خــون پاک تاک کــــردم

نگـــــهداری کنم تنهــــایـی ام را

کـــنار بقچه ای در ســـاک کردم

تا ابد پنهان نمی ماند غم دلگیر ما

**تا ابد پنهان نمی ماند غم دلگیر ما**

30 آبان 93 داراب

شاد چون شمشاد روید در جهان شمشیر ما

بانـگ شادی مــــی زند گل غنچه شـــبگیر ما

آســــمان در پاســــداری فضای امــــن ماست

تا ابد پنــــــهان نمـــــی مــــاند غم دلــــگیر ما

شـــــیهه اســــب زمان را من نوازش می کنم

بــــــرق آتـــــش مــــی پرد از شیهه تفسیر ما

ظلم بی انصاف بسـته دست و پایم بر زمــــان

بــــاز خـــــواهد کرد گردون بـــــسته زنـــجیر ما

مـــــی شــــود دنیا سرای عـافیت تا لامــــکان

هـــــرکه خـــــواند جمــــله ای از پیر با تدبیر ما

داد عالم شد بلند از شـــــیون و شور اســـــیر

جـــرم تقصیری که ناکــــردیم شد تقــــــصیر ما

با اثـــــر می مــــاند انسان روی دســـت روزگار

کــــرده تاثیری به پـــا تصویـــــر پر تاثیــــر مـــــا

آنکـــــه در زندان کند تحـــــقیر اصحــــاب قلـــم

عاقبّّّّــــت روزی قلـــــم خط می کشد تحقیر ما

خــــواب من در خـــــواب آب برکه ها جاری بود

مــــی رود در خــــواب آب برکــــه ای تعـــبیر ما

کــــرده تغــــییری به پا دنیا به یمن شعـــــر ما

کـــــی تواند داد زنذــــان لحظه ای تغیـــــیر ما

جای خوبی نیست اینجا بوی غربت می دهد

جای خوبی نیست اینجا بوی غربت می دهد

داراب 7 شهریور 93

خوب من با خـــــوبی ات کار جهان را ساز کن

دست خود اینــــــجا بکار و کاشتن آغـــــاز کن

جای خوبی نیست اینجا بوی غربت می دهد

بال مـــــن با خــــود بگیر و همرهــــم پرواز کن

نا بلد بودم فتـــــــادم من در این بیغـــــوله زار

دســـــت تنهایم رهــــــا کن پای من را باز کن

مــــن فــــراری آمـــــدم از آن فــــرار آبـــــاد دور

گـــــوش دل را وا بـرای صـــــحبت هــــمراز کن

قســـــمت من بــوده تـــــا تنـــها روم تا دورها

دورتر دورتر اینـــــجا بیا تا می توانـــــی ناز کن

شـــــادی ات را پهن کن بر روی دســـــتار تنم

اعــــتمادی را به ایـــــن جانبازی ســـــرباز کن

یاد آوازی کـــــه در بــــــاران برای خـــــوانده ای

در قفس هم یک نــفس در روح مـــــن آواز کن

فــــــازها بی فیض و مــــــن بیــــــرون ز فــــــاز

گردشـــــــی از بهر دیـــــدن در بــــــرون فاز کن

مــــن بدم بـــــــد ناله ام بد روزگار و بد خــــیال

گر بــــدی از مـــــن تو دیدی ترک این جانباز کن

قصــــــرهای پادشـــــاهان رفــــته از یاد نسیم

با نسیمی سر به قصر حـــــافظ شــــــیراز کــن

یاد خوزستان و خون هایی که جاری شد در آن

از تجـــــلی کاخــــی از خــــون هــمره اهواز کن

نیـــست دنـــــیا لایـــــق ابراز احــــساسات تــو

پیــــش حــــق زانو بزن احـــساس خود ابراز کن

هرکــــسی از کام تلخت شهد شیرینی چشید

باز هم شــــعری بگــــوی و باز هم اعـــــجاز کن

امتـــیازی بــــود روزی را کـــــه رفـــــتیم از زمین

دور گـــــردون را بگــــرد و گردشــــی مـــمتاز کن

بـــــــا خـــــدا بــــودم پریـــــشب تا به صـــــــــبح

گفـــــتمــش فـــــــتاح ســـــــت در را باز کـــــــن

عجب از روزگار کج رفتار

به آن دسته از دوستانم که حق را واژگون و واژگون را حق جلوه می دهند .

داراب 7 شهریور 93

عجب از روزگار کــــــج رفتار

نیست ثابت نوشته و گفتار

عاقبت روز می شود پیــــدا

از پس این شبان تــیره و تار