ردای عارف درویش من کو

**ردای عارف درویش من کو**

داراب 14 مهر 95

صـــدای یـــاد تو در پیش من کو

ردای عـــارف درویــش مـن کــو

بزن نیشت به من ای نیــش بانو

ندارم نیش وجدان نیش من کو

از فتاح بحرانی

http://fbahrani.blogsky.com

روی گلدسته تنهایی من گل بگذار

داراب جمعه 9 شهریور 95

**روی گل دسته تنهایی من گل بگذار**

روی گــلدسته تنهایی من گــل بــگذار

شط خونی که از آن می گذری پل بگذار

 دســـت مـــن قـــدرت قـــانون بـسته

پـــای مـــــن هــــم تـــــو بـیا غل بگذار

تـــاب و تــــب داده بــــه مـــن بیتابــی

 تـــب تــــو بــــردار و تــــحمل بگــــذار

قــــفسی ســاخته ویرانی من با جغدان

جـــــغد را ول کــــــن و بــلبل بـــــگذار

باغ شعر من از این هرزه گیاهان سرشار

علــــف هـــــرزه بینــداز و قرنفل بگذار

غـفلتی بود که ماندم و نرفتم با دوست

نــــام این مانـــدن بیهوده تـغافل بگذار

از فتاح بحرانی

http://fbahrani.blogsky.com

اسب هشیاری ما

**اسب هشیاری ما**

اول بهمن ماه ١٣٨٢ در داراب

مــا بر آنیم که آشفــــــــته تر از این باشــــــــیم

مـــورد کیــــــــنه ی دینداری بی دیـــــن باشیم

مــــــــی فروشیم کتاب و قلم و دفتر خــــــویش

تا به درویشی عـــــــزلت زده تامـــــــین باشیم

تـــــمر تمــــکین زده ایـــــام بـــــه پـــــرونده ما

صـــــادق و ثابت و هـــــشیار به تــمکین باشیم

داده آوارگی آزادگــــــــــی و جـــــــــــاه و مقام

بهتر آن اســـت که آواره و مســـــــکین باشیم

داد و نـــــــــفرین به زمان نیست سزاوار از ما

اصلح آن است که ما مورد نفـــرین باشیــــــم

چینــــــــی غربــــــــــت تنهایی ما می شــکند

در وطــــــن بوده و یا در خـــــتن چین باشیم

کـــــــینه را جای نشــــد در بر تنـــــــهایی ما

شـــــــرم ما باد اگرجایگه کـــــین باشـــــیم

نـــــوش ما باد به شبــــهای پر از غصه و درد

همـدم زهره و هم صحــــــبت پروین باشیم

اســـــب هــشیاری ما سوی خـــــرد می تازد

روزگاریست که پا بسته ی ایــن زین باشیم

مقصـــد ماست به همراهی انســــان بودن

زرد یا ســــــرخ و یا همره مشــکین باشیم

حـــــکم نامـــردی آن مرد تحــــمل کردیم

داور ثابت و شایـــــسته تمرین باشــــــیم

از فتاح بحرانی

http://fbahrani.blogsky.com

کرده غوغا به جهان شورش آوازه من

** کرده غوغا به جهان شورش آوازه من **

داراب 29 مرداد 95

مــــادرم بود و غـــزل هـای تر و تازه من

مـــی تراوید چراغ از شــــب دروازه من

مادرم بود و ســـر ســـــازه بـودن با من

مادرم رفت و فرو ریخت همه سازه من

هــــمه پـردازه من طیف خدا بود و زمان

هــــیچ کـس نیست ببیند پر پردازه من

با خدا بــودم و نــــوری به تنـم لرزه نهاد

عــــمق آن نــــور ز حد می برد اندازه من

خـــم خــــمیازه دنــــیا نکند خــم تن من

مــن نیم آن که تو بینی خم خـــمیازه من

تازه از روز به شب رفتم و دیـدم شب را

تــــازه بازیگر نــــو گشته سرآغازه مـــن

غـرق آوازم و خــــاموش به دنـیای خراب

کـرده غــوغا به جهان شـــورش آوازه من

از فتاح بحرانی

http://fbahrani.blogsky.com

کاش تنهایی من گل می کرد

** کاش تنهایی من گل می کرد **

داراب 23 مرداد 95

کـــــاش تنـــــــهایی مــــــن گــــــل می کرد

نالــه ام چـــــــه چــــــه بلــــــبل مــــی کرد

ســـــاقه ام را چون بــــکارند به دامان کویر

شـــــوره زاران هــــــمه سنــــبل مــی کرد

کـــاش اجزای بــــدن بود ز فـــــولاد اصـیل

زجر این ظلم به ناحـــق که تحــــمل می کرد

شـــانه بود و غزل و دســـت پر از بار نسیم

دســـت من بود که با شانه تـــغزل می کرد

غــــزلم دست پریـــشان زمــــان ظلم است

نقل سبزی است که درویش تناقل می کرد

خواب دیدم که تن ثانیه از من راضی اسـت

خـــواب گـلدار که ماهی به تن پل مـــی کرد

یــادگاری که ز من مانده در آن گــــوشه باغ

نسل با نسل به هــم رفته تناسل مــی کرد

از فتاح بحرانی

http://fbahrani.blogsky.com