نگاه تازه دارم به طول آفرینش

** نگاه تازه دارم به طول آفرینش **

15 آبان 96 داراب

شــــبانه می گـــــریزم از گــــریزگـاهم

نـــــمانده جان پنــــاهی از پناهـــگاهم

نیامدی که ببینی که بودنم دروغ است

در اشـــتباه بــــودن هـمیشه اشتباهم

به راحــــتی نفــــس کــــجا کـــــشیدم

نــــفس نــــدارد انــــتهـــــای چـــاهـم

گــــناه کـــــردم و نـــــفس کـــــشیدم

جــــزا بـــــود ســــزای ایــــن گــــناهم

چـــه راه هــا کــــه رفــــتم و نبـــــودی

چــــگونه طــی شده ســــت طـول راهم

هـــوای قبله دارم به قبله ام ســـفر کن

پناه بی پناهان شـــده ست قـــبله گاهم

نـــگاه تازه دارم به طــــول آفـــرینـــش

که طول آفرینش به مـــن دهد نگـــاهم

شب است و صبر آمد کنار شعرم نشست

و گـــریه می کـــــند بــــرای اشک و آهم

کـــنار کـــاه کوهــــم کـــنار کـــوه کاهـم

ولـــی برای بــــودن ســـبک چــو پر کاهم

بیا ســــراغم اینجا که بــودنم دروغ است

بــــرای بـــودن ایــــنجا گـــــواه بی گواهم

از فتاح بحرانی

http://fbahrani.blogsky.com