می آیی و مهتاب و گل زیر چنارم آمده

**می آیی و مهتاب و گل زیر چنارم آمده**

داراب 26 بهمن 1398

امـــشب چـــرا یادت به یـــاد روزگـــارم آمـــده

چـــشمت برای یـــاری چـــشم انـــتظارم آمـــده

دســتم بگــیر ای مهـــربان تا پای تــنهایی رسان

باقـــی راه مـــ«انده را طـــاقـــت کـــنارم آمـــده

وقـــتی تــو می آیی زمین پر می شود از آفـــرین

صـــد آفرین بر بودنت امـــشب به کـــارم آمده

با کــارزار مــن زمــین پیدا کند نـــقش جـــبین

صـــد کـــاروان آخــــرت در انـــتـــظارم آمـــده

امـــروز اگر بر ما رود شـــاید که فـــردا دیر بود

اســـم تو با جـــان کـــندنم روی لـــبانم آمـــده

هم کــاروانی های من با دســـت پر رفتند و من

دســـت تهی هـــمراه مـــن با کـــاروانم آمـــده

در ســـایه امـــید تو ســبز است شــاخه بید تو

بیـــدی کـــه با باد صـــبا بر ســـایه سارم آمده

قـــدری بـــمان قدری برو اندازه گــردد بودنت

می آیــــی و مــــهتاب و گـــل زیر چــــنارم آمده

من شاعر شوریده ام شوری به شب پوشیده ام

بـــا یـــاد تـــو در خـــاطرم شــــعر روانم آمــده

از فتاح بحرانی

http://fbahrani.blogsky.com

فانی نبوده ای که بدانی بقا چیست؟

هزار بار خراب گشته و باز آبادم

** هزار بار خراب گشته و باز آبادم **

22 شهریور 98 داراب

یــــادم کـــنید رفـــیـــقان کـــه هـــمره بــــادم

چـــو اشـــک ناخوشی از دامــن زمـــانه افـــتادم

صــدای صبحت پروین و زهـــره گــوش می دادم

در آن زمان که دروس سیاهچاله درس می دادم

بـــیا بـــه کـهکشــان و تـــو ببین بانــگ فــریادم

که گـــوش خـــدا گــــوش کـــرده هی هی شـادم

شـــناگـــرم به فـــضا و نــــظاره گــــر به زمــــین

ببـــین کـــه در عـــلوم الـــهی چــــقدر اســـتادم

نــــثار ســــاکـــت هــــستی کــــنم تراکــــم خود

تــــمام هــــستی خــــود را بـــه بــــاد مـــی دادم

اســــیر بــــودن خـــویشــــم به گـــرد تــــنهایی

هــــزار بــــار خــــراب گــــشــته و بـــاز آبــــادم

صــــدای رحـــــلت بـــودن هـــــنوز می شــــنوم

کــــه از نــــبــــودن بــــودن هـــــنوز دلـــشادم

خــــرد بـــــه نــــــام خردمــــــند می دهد پندم

که پـــــندها نـــــپذیـــرد نـــــوار فــــــریــــادم

مـرا به دست خـــــرابه ها دهید در خــــرابستان

خـــــرابه بـــــوده که ایـــــن گــــونه کرده آبادم

از فتاح بحرانی

http://fbahrani.blogsky.com

داغ در باغ به روی تن من مانده هنوز

**داغ در باغ به روی تن من مانده هنوز **

10 مرداد 98 داراب

هرشــب از روی تقرب در باغــــم باز است

تا ببینی که مـــــرا چـــشم چراغم باز است

ســــردی ســــینه ی تـــو تـار تنم را لرزاند

گـــرمی آتـــشم و دود اجـــاقم بـاز اســــت

به ســـراغم تو بـــیا تـــا که ســـراغت گیرم

در فـــرسوده ایـــن کهنه ســراغم باز است

با فـــراغت شـــده ام فارغ از آن سوی زمان

پیش ذهنم همه شــب جای فراغم باز است

تـــیز پر مـــثل عــقابم کـه پُر از زاغ شـــدم

پـــهن و گـــسترده پَر سایه زاغـــم باز است

داغ در بـاغ به روی تـــن من مــانده هـــنوز

یادگـاری ست که در باغ به داغـــم باز است

اوج بگـــرفتم و بـر بـــام جـــهان بـــال زدم

به تـــماشا تو بــیا عــــمق دمـــاغم باز است

شــــده ام یار الاغی مـــن از ایـــن دلـــتنگی

بسته شد دست من و دست الاغم باز اسـت

بســته ام  پَرّ کلاغی بـه در بـــسته خـــویش

بـــاز کن درب فــــروبسته کـــلاغم باز است

از فتاح بحرانی

http://fbahrani.blogsky.com

کشیده شکل پریشانی و پشیمانم

** کشیده شکل پریشانی و پشیمانم **

10 تیر 98 داراب

دوبـــاره مـــی روم از پـــیش تـــو نـمی مانم

تو گـــوهری که مـــن از گـــوهری گـــریزانم

خـــرابه شـــعر من از صـــد خــرابه ویران تر

شـــجاعتی ســـت که من در خــرابه مهمـانم

صــــداقتی ست مـــیان نشــستن و رفـــتن

نشـــســته می روم و در زمــانـــه می رانـــم

زمان چـــه زود می گـــذرد روی لاشـــه نامم

و زنـــده هـــسـتم و زیـــر لاشـــه پـــــنهانم

نـــمی پرند از پـــریشـــانی دلــــم مــرغـــان

که مـــرغ حـــادثــه در غـــربت پـــریشـــانم

نفس نمی کشم که نفس تنگ کرده درک مرا

نفـــس کـــشیدن من بـــرده عـــلم و ایـمانم

ســـرم نـــگاه می کـــند از پــای من پریـشانی

کـــشیده شـــکل پـــریشــانی و پـــشیمانـــم

از فتاح بحرانی

http://fbahrani.blogsky.com