برجا بمان ای قهرمان جمع سواران می رود

** برجا بمان ای قهرمان جمع سواران می رود **


تهران 13 اسفند 93


تو رفــــتی و همراه تو هــــم باد و باران مـــی رود

جـــــان ســـــخن با جان تو از یاد یاران مــــی رود

دیدم که دستی در جهان از جنس دستان جــوان

یـــــادی به یاد یـــــاری بی یادگــــــاران مــــی رود

آبی که می پاشی بپاش بر روی گل ها واژه باش

آب شــــــراب شـــــعر تو با آبـــــشاران مــــی رود

دنـــــبال روزی ها مـــباش بهر ستم آمــــاده باش

هــــم روزها هــــم روزی ات با روزگـــاران می رود

در فصل صیدی و شکار کــاری به جـــــاندارن مدار

یاد شـــــکار شــــــعر من میل شکاران مــــی رود

در بیشه انبــــوه من گــــل می کــــند اندوه مــــن

شب می پرد از پیش من در بیشه زاران می رود

از هر ســــواری ضربه ای خوردی و برجا مانده ای

بــــرجا بمــان ای قهرمان جـــمع سواران می رود

فرســوده شد زخــم  تنـــم در زیــر تیـــغ آفتــــاب

افســـوس بر بالیـــن من چـتر چنــاران مـــی رود

نظرات 3 + ارسال نظر
فاطمه یکشنبه 17 اسفند 1393 ساعت 09:52 ب.ظ

سپاس استاد زیبا بود

سپاسگذارم دوست سخن سنجم

آرتیکاس بحرانی چهارشنبه 20 اسفند 1393 ساعت 01:07 ب.ظ

سلام پدر عزیز و مهربان - غزل زیبا و تازه ات را نوشیدم و تازه تر شدم . بسیار عالی بود و شیوا آفرین

rahim shaghaghi دوشنبه 25 اسفند 1393 ساعت 11:33 ق.ظ

سپاس فراوان بزرگوار آنکه رفت جا ماند خاطره ای
که هر گز از ذهن نیمه هوشیار حذف بخواهد شد

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد