من نشانم دفن کردم زیر کاج کنج باغ

داراب ۲۷ دی ماه ۱۳۸۵

دســـــــت بکـــــــر بیــــــکران مـــن ببیــــــن

من نهان از چشـم تو سرّ نهان من ببــــــین

من نشــــــانم دفـــن کردم زیر کاج کنــج باغ

پای کاج بی نـــشانم رو نشـان من ببــــــین

نیست ارزان قیــــمت ِ کـــــالای هـــمراه مرا

من گرانبـــــارم بیا بار گـــــران مـــن ببیـــــن

کوه آتـــــش سر زند اینجا بیا آتـــــش بگیـــر

در کنـــــار آتــشــــــم آتشفــــــشان ببیـــــن

کهکـشان زیر خیــــالم پر زند چــــــون پرّ کاه

کهکشانی شو بیا و کهـــکشان من ببیــــــن

آمــــدی و رفت از کف تاب و تب اینجا بــــمان

آخرین جان کندن تاب و تــــوان من ببــــــیــن

من روان کردم به دنیا سیلی از آب دو چشم

قدرت تخریبـــــــی سیل روان مـــــن بـــــبین

در جــــــهان بی جان نمـــــی ماند کــــسی

مـــــن ندارم جـــــان بیا جان جـهان من ببین

من دهانم دوختند از بس حقیقت می سرود

با دهـــــان دوخــته حــرف از زبان من ببیـــــن