بیا رفیق که ظلم زمانه می گذرد

**بیا رفیق که ظلم زمانه می گذرد**

داراب ۲۳ خرداد ۸۴

بیا رفـــیق که ظــــلم زمــــــانه می گذرد
زمــــــانه با زدن تازیـــــــانه مـــــــی گذرد
چو خواستی که ببـینی نشان ظلم سیاه
علامتی است که بر روی شانه می گذرد
به جاودانگــــی مردمـــــــان دانــــــشمند
که روی دست زمین جاودانه مــــی گذرد
به شاعران تو بگو یک شبی نیاســــــایند
که شور و حال شب شاعرانه مــی گذرد
ترانه ســاز شـــــود بلبل ســـــــخن پرداز

بیـا به باغ که شـــــور ترانه می گـــــــذرد

نماز سرخ شب قدر خوانـده این عاشــــق
که پا به دشت بلا صادقـــــانه مــی گذرد 
نفیر شــعله ی آه اســـــت وقــــــت سحر
چو آتشـی که به حال زبانه مـــــــی گذرد
جـوانه ها هـــــمه جاری به جویبــــــار بهار
بـــــیا که رقــــص بهارٍ جوانه مـــــــی گذرد
زدنـد آتش کـــــین بر خرابه خــــــانه ی من
هنوز دود از ایــن آشــــــیانه مــــــــی گذرد

کــــــسی ندیده غـــــریبی به غـــربت فتاح

چــــو برق می پرد از خاکــــدانه مــی گذرد

از فتاح بحرانی

http://fbahrani.blogsky.com